Traktaty Rzymskie

Traktaty rzymskie wraz z traktatem paryskim uważa się za podwaliny szeroko pojętej integracji na naszym kontynencie, dające początek Unii Europejskiej.

Ich celem było znoszenie barier rozdzielających poszczególne państwa oraz dążenie do utworzenia wspólnoty w wielu aspektach: w kwestii gospodarki, polityki wewnętrznej oraz międzynarodowej. Istotnymi celami traktatów było podnoszenie jakości życia obywateli oraz zwiększanie ich poczucia bezpieczeństwa. Traktaty rzymskie są dokumentami, ustanawiający dwie, ważne europejskie wspólnoty: Europejską Wspólnotę Gospodarczą oraz Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, określaną jako EURATOM.

Zostały one podpisane 25 marca 1957 roku przez sześć krajów europejskich: Niemcy, ówcześnie RFN, Francję, Belgię, Holandię, Włochy oraz Luksemburg. Postanowienia, zawarte w traktatach weszły w życie kilka miesięcy później: dnia 1 stycznia 1957 roku. Europejska Wspólnota Gospodarcza powstała w celu rozwoju ekonomicznego państw członkowskich oraz zacieśniania współpracy w ramach unii gospodarczej. Bardzo ważnymi postanowieniami było otworzenie unii celnej oraz umożliwienie swobodnego przepływu dóbr, usług i towarów pomiędzy poszczególnymi krajami. Jednym ze sposobów jego osiągnięcia miało być zlikwidowanie ceł w handlu międzynarodowym.

Dla państw członkowskich był to również istotny krok w kwestii integracji politycznej. EURATOM z kolei miał na celu połączenie systemów nuklearnych państw. Zadaniem wspólnoty było również kontrolowanie wykorzystania energii atomowej oraz jej zastosowanie jedynie w celach pokojowych. Kilka lat wcześniej, w 1951 roku, powołano do życia Europejską Wspólnotę Węgla i Stali, która razem z dwiema opisanymi wspólnotami stworzyły Unię Europejską.

W skład traktatów rzymskich wchodziło również kilka innych, ważnych dokumentów. Jednym z nich była umowa, dotycząca wspólnych instytucji państw członkowskich i ich kompetencji. Najważniejszą było Europejskie Zgromadzenie Parlamentarne, organ wspólny dla wszystkich trzech organizacji. Miało charakter konsultacyjny i doradczy. Organem decyzyjnym Zgromadzenia była Rada, złożona z ministrów. Powstały również Komisje oraz Trybunał Sprawiedliwości. Zgodnie z postanowieniami traktatów, organy mogły wydawać opinie, decyzje, rozporządzenia i zalecenia.

Traktaty rzymskie powołały do życia również Europejski Fundusz Społeczny. Jego zadaniem było zwiększanie zatrudnienia oraz poprawa jakości życia obywateli państw członkowskich. Utworzono też Europejski Bank Inwestycyjny, w celu ułatwienia gospodarczej ekspansji. Kolejny dokument, a mianowicie Traktat z Maastricht, zmienił nazwę jednej z organizacji usuwając z jej nazwy ostatni człon. Od tej pory EWG była znana jako Wspólnota Europejska.

Z kolei podpisanie traktatu lizbońskiego zmieniło nazwę całego dokumentu. Stanowi on obecnie Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.